طب امام علی (ع)

در این پست و در ادامه پست های قبل احادیث طبی که از امام علی (ع) و در واقع احادیث ناب طب اسلامی و سنتی است و در کتب معتبر به جا مانده با ذکر منبع تقدیم شما می شود:
(لازم به ذکر است که احادیثی که گوینده آن درج نشده متعلق به حضرت علی (ع) است در غیر این صورت گوینده حدیث درج میشود)

1-طب امام علی (ع):  نومیدی آن کس را که دامنگیرش بشود می کشد.
(غررالحکم – ح 6731 و 4832)

2-طب امام علی (ع): هر کس در گرسنگی کامل غذا بخورد غذا را خوب بجود در حالی که هنوز میل خوردن غذا دارد غذا را واگذارد و چون احساس قضای حاجت کرد آن را محبوس ندارد به هیچ بیماری جز مرگ مبتلا نمی شود.
(شرح نهج البلاغه – ج 20 ص 300 ح 422)

3-طب امام علی (ع): مسلمان به دارو توسل نمی جوید مگر آن هنگام که بیماری اش بر تن درستی اش چیرگی یابد.
(الخصال ص 620 ح 10)

4-طب امام علی (ع): روزه قلب و زبان:
روزه فلب بهتر از روزه زبان است و روزه زبان بهتر از روزه شکم است.
(غررالحکم ج 1 ص 417)

5- طب امام علی (ع): خواب روزه دار و دعا:
خواب روزه دار عبادت و سکوتش تسبیح و دعایش پذیرفته وعملش دو چندن است.
دعای روزه دار به هنگام افطار از درگاه خدا رد نمی شود.
(میزان الحکمه ج 7 ص ۳۲۱۰)

6- روزه در کلام حضرت زهرا (س):
خداوند روزه را برای استواری اخلاص واجب فرمود.
(بحارالانوار – ج 96 ص 368)

7-طب امام علی (ع): دوری از محرمات با روزه:
حضرت علی(ع): روزه دوری کردن از حرامهاست همچنان که مرد از خوردن و آشامیدن خودداری می کند.
(بحارالانوار – ج 96 ص 296)

8- طب امام علی (ع): عید فطر:
امروز عید کسی است که خداوند روزه اش را قبول کرده و نمازش را سپاس گزارده و هر روز که در آن نافرمانی خدا نشود عید واقعی آن روز است.
(نهج البلاغه فیض الاسلام ص 1286)

9- طب امام علی (ع): کمی حسد :
سلامت بدن نشانه کمی حسد است.
(جهاد با نفس ح 553)

10- طب امام علی (ع): دست شستن:
حضرت زهرا(س):
کسی که بعد از خوردن غذا دست ها یخود را نشوید دستهایش آلوده باشد چنانچه ناراحتی برایش بوجود آید کسی جز خودش را سرزنش نکند.
(کنزالعمال ج 15 ص 242 ح 40759)